19 lipca 1937 roku Niemcy utworzyli pod Weimarem obóz koncentracyjny Buchenwald. Początkowo nosił on nazwę Konzentrazionslager Ettersberg.

Obóz przejął część więźniów z obozu koncentracyjnego Sachsenchausen oraz więźniów z likwidowanych obozów koncentracyjnych Sachsenburg i Lichtenburg. Początkowo więziono tutaj niemiecką opozycję polityczną, Świadków Jehowy i kryminalistów. W 1938 roku zaczęto przywozić tutaj Żydów, dla których stosowano odrębne okrutniejsze traktowanie. Stopniowo Żydzi stali się większością więźniów w obozie. Latem 1940 roku wybudowano pierwsze krematorium. W Buchenwaldzie przeprowadzano na więźniach eksperymenty paramedyczne.

Obóz posiadał liczne podoobozy w III Rzeszy. Więźniowie pracowali dla potrzeb spółek Gustloff z Weimaru oraz Fritz-Sauckel produkujących sprzęt zbrojeniowy. W 1943 roku zostały utworzone wielkie podobozy przy fabryce Erla-Maschinenwerk GmbH w Leipzig, w fabryce samolotów Junkers w Schönebeck i fabryce Rautal w Wernigerode.

Pod koniec wojny dowództwo obozu przeprowadziło ewakuację więźniów. 11 kwietnia 1945 roku obóz został wyzwolony przez wojska amerykańskie.

Przez obóz przeszło 250 tysięcy więźniów różnych narodowości, z których zginęło około 56 tysięcy, w tym ponad 11 tysięcy Żydów. Nie rejestrowano liczby rozstrzelanych jeńców radzieckich.

Buchenwald Concentration Camp